Сэтгэлдээ тээх зөөлөн гунигтай энд үлдэнэ
Хэн нэгэн намайг үзэн ядах шиг
Сар хүртэл нүүрээ буруулж гэрлээ нуух шиг
Салхи хүртэл зүгээ өөрчилж надаас зугтах шиг
Бодол минь хов хоосон
Борооны дусал хуурайгаар орно
Бодвол би л тэднийг гомдоосон байх
Түнэр харанхуйд гэрэл тусган түүнийг сэрээж
Тэртээх алсыг ширтсээр байгаад зэрэглээ арилчихаж
Аялгуун дундах уянгалаг эгшиг хөгөө өөрчилж
Амьдрал надад юугаа ч өгөлгүй нүүрээ буруулжээ
No comments:
Post a Comment